De veiligheid van de zwakke weggebruiker ligt mij net zoals velen van jullie nauw aan het hart. Er zijn reeds een aantal mooie initiatieven gebeurd en/of gepland zoals het losliggend fietspad in de Oostendestraat en de fietssnelweg langs de spoorweg. Ik heb in het verleden heb ik omtrent de veiligheid van de zwakke weggebruiker al meerdere malen tussenkomen of punten geagendeerd en zal dit in de toekomst blijven doen.  

Jullie herinneren zich misschien nog mijn voorstel in 2013 tot creëren van een speelweefsel ter hoogte van het administratief centrum. Een zone waar kinderen op een veilig manier zich kunnen begeven tussen verschillende plaatsen. Zo streefde ik voor doorwaadbaarheid van het sportcentrum. In mijn tussenkomst verwees ik naar het SAVE-charter waarvan het stadsbestuur reeds gesprekken had opgestart ter ondertekening. Eén van de  doelstelling van dit charter is namelijk de afstemming van het mobiliteitsbeleid op kinderen en jongeren.

Ik kreeg op die bewuste gemeenteraad te horen dat het SAVE-charter zou ondertekend worden in kader van  het nieuw mobiliteitsplan. In de gemeenteraad van januari dit jaar werd het nieuw mobiliteitsplan definitief vastgesteld.  Ik was dan ook verheugd in dit mobiliteitsplan  te lezen dat de stad het SAVE-charter heeft ondertekend. Het lijkt mij een evidente keuze zeker omdat dit charter dat nauw aansluit bij de beleidsprioriteit ‘De stad verbetert zijn mobiliteit voor de zwakke weggebruiker’.

Bij navraag van alle (geplande) initiatieven in navolging van dit charter, blijkt dit SAVE-Charter echter niet ondertekend te zijn, zoals in het mobiliteitsplan staat te lezen.
Ondertussen had ik een zeer constructief gesprek met de mobiliteitsambtenaar, waar ik later op terugkom. Maar eerst zou ik toch graag een antwoord hebben van het bestuur omtrent volgende vragen:

• Hoe komt het dat dit SAVE-charter niet is ondertekend, in tegenstelling tot wat te lezen staat in het mobiliteitsplan?
• Voorziet het bestuur in de toekomst de opstart van deze ondertekening en het daaraan gekoppelde  gecoördineerd beleid om de veiligheid te verhogen van alle weggebruikers en in het bijzonder van kinderen en jongeren?

Vernomen van mobiliteitsambtenaar dat de wil en de intentie er effectief is om hier werk van te maken en dit om een weldoordachte manier zodat dit Charter niet enkel woorden op papier blijven. Het is belangrijk dat dit Charter en het bijhorend beleid breed gedragen wordt.  Het zou dan ook goed zijn om hieromtrent een werkgroep op te richten met verschillende partners, ik denk bijvoorbeeld aan politie, onderwijs, jeugdraad, raad voor personen met een beperking, maar ook personen van iedere politieke fractie, want verkeersveiligheid is iets waar we samen werk moeten van maken, iets wat meerderheid en oppositie overstijgt.