Veel ambitie, maar zullen de beloftes nagekomen worden?

Algemeen is de voorgelegde meerjarenplanning  een goed opgebouwd en ambitieus plan met duidelijke kapstokken. In de vorige legislatuur waren er slechts 2 prioriteiten en werd nauwelijks geïnvesteerd, nu zijn er maar liefst 36 prioriteiten en forse investeringen. Ambitieuze plannen opstellen is natuurlijk nog maar het begin. We hebben de partijprogramma's van de meerderheidspartijen afgetoetst aan deze meerjarenplanning en zullen uiteraard van nabij opvolgen of de beloftes nagekomen worden en of hier voldoende over wordt gecommuniceerd naar de burger.

De aanpak van de stadskernvernieuwing (kost 5 miljoen €) met de zwakke weggebruiker op de 1^ste plaats en de jaarlijkse investering van € 100.000 in het beveiligen van de schoolomgevingen juichen wij erg toe. Positieve punten zijn verder onder meer de premies om de lokale ondernemers te ondersteunen en het actieve leegstandbeleid.  Ook de verenigingen kunnen op meer steun rekenen. Waar ze vorige legislatuur respectievelijk eens 7 en vervolgens 3 % van hun subsidies zagen dalen, komt er nu 25% werkingssubsidies bij. De verdere investeringen in de fietsinfrastructuur en de opmaak van een fietsplan juichen we uiteraard toe. Momenteel is het nog niet duidelijk wat dit plan precies inhoudt. Op sociaal vlak zien we reikhalzend uit naar de opstart van de mobiele kruidenier en de brugfiguren in de strijd tegen eenzaamheid. Ook op vlak van participatie worden stappen in de goede richting gezet. Groen zal zeker aan de kar trekken om dit verder uit te bouwen.

Anderzijds zijn er toch een aantal zaken die ons de wenkbrauwen doen fronsen. Wijkbudgetten lanceren met een totaal budget van € 2.500 per jaar (nog geen € 300 per wijk): dat is echt peanuts! Ook de plannen om het ontmoetingscentrum verder uit te bouwen zijn bijzonder vaag en bovendien wordt er geen investeringsbudget voor vrijgemaakt. Nochtans zijn eenzaamheid en armoede misschien wel de 2 meest aangehaalde problemen bij de burgerbevraging. In onze buurgemeenten zien we ruim uitgebouwde centra die de hele week open zijn en een gevarieerd aanbod en doelpubliek hebben: Torhout kan daar nog erg veel van leren. Ook een garantie voor minimumlevering van water, gas en elektriciteit voor gezinnen in armoede vinden we niet terug. In die lijn is er evenzeer te weinig garantie dat er voldoende betaalbare of sociale woningen gecreëerd zullen worden..

Er wordt later in deze legislatuur een masterplan sport opgestart, dat vinden wij nogal laat. Waarom zo lang wachten gezien de hoge nood? Bovendien lezen we in de pers dat er een spaarpotje is om site Thor aan te kopen en dat reeds vast staat dat het zwembad daar zal komen (weliswaar niet meer in deze legislatuur). Daarover vinden we binnen de meerjarenplanning niks terug. Voor de jeugdverenigingen zien we een forse investering in de lokalen van Sperregem, maar verder weinig concrete invulling van de plannen om de jeugd de ondersteunen.

In dit plan gaat er meer aandacht naar het verduurzamen van onze gebouwen. Op basis een energie-audit en duurzaamheidstoetsen worden ze energiezuiniger gemaakt. Toch vinden wij dat het nodig is om nog een versnelling hoger te schakelen en die ambitie missen we in het meerjarenplan. Als we de doelstelling van 40% minder CO2-uitstoot uit het burgemeesterconvenant 2030 willen halen, zullen we meer inspanning moeten doen. Er zal meer  concrete actie nodig zijn om op lokaal vlak mee te zoeken naar oplossingen om de technische en maatschappelijke uitdagingen van de energietransitie aan te pakken. Zo missen we de ambitie om meer publiek-private projecten op touw te zetten, om verder te zoeken naar energiezuinige maatregelen op grote schaal (zoals een EPC -contract) en ook om volop voor burgerparticipatie in herbruikbare energieprojecten te gaan. Daar blijven we op onze honger zitten. Ook het inzetten op meer subsidies vanuit Europa en/of Vlaanderen missen we in dit meerjarenplan. Er is nog veel onontgonnen gebied in subsidieland!

Over dierenwelzijn vinden we eveneens niks terug in het meerjarenplan.

Er zijn dus heel veel investeringen gepland, maar hierdoor neemt de schuldgraad serieus toe (met 31,48%, van een kleine € 27 miljoen in 2020 naar ongeveer € 35,5 miljoen in 2025). We naderen hierdoor opnieuw het schuldcoëfficiënt van 1 (boven de 1 gaan we effectief in het rood)! Bovendien zien we de personenbelasting en de opcentiemen niet stijgen, maar zien we daarnaast toch verschillende belastingen toenemen. Zo stijgt de prijs van de huisvuilzakken aanzienlijk. Uiteraard staan we achter het principe dat de vervuiler betaalt, maar dan zou je verwachten dat de milieubelasting wat kan dalen. Die stijgt echter eveneens. We hadden graag meer aandacht gezien voor sociaal eerlijkere belastingen.

Tijdens de vorige legislatuur werd de broeksriem aangehaald via de kaas-schaaf-methode, dat wil zeggen dat er op alle diensten eenzelfde bedrag bespaard wordt, ongeacht de noden van de diensten. Met Groen willen we de vinger aan de pols houden en er op toe zien dat de middelen worden besteed zoals gepland. De financiering van de pensioenen van de vastbenoemde medewerkers wordt steeds moeilijker door de versnellende vergrijzing (meer gepensioneerden) én het feit dat de steden en gemeenten hier zelf dienen voor in te staan door de staatshervormingen. Om deze kost te dekken zal er in de toekomst verder uit de reserves moeten worden geput. Het is niet voor niets dat onze burgemeester de open brief van burgemeesters heeft ondertekend met de hoogdringende vraag aan de federale regering om de pensioenlasten te helpen financieren…